Ελευθεροτυπία - 02/09/2009
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009
Το «άρωμα» του κόσμου
«Θέλουν να μας μετατρέψουν από ελεύθερους ανθρώπους σε αντικείμενα παραγωγής και κατανάλωσης υλικών αγαθών, από ελεύθερους πολίτες σε ενεργούμενα, από δημιουργούς σε θεατές, από ερωτικούς ανθρώπους σε πολεμιστές».
«Εχει δικαιολογηθεί τόση βία και τόση βαρβαρότητα εν ονόματι των ανθρωπιστικών ιδανικών και των απελευθερωτικών επαναστάσεων, ώστε δεν έχουμε το δικαίωμα της πλάνης».
«Θα είμαι πάντα με τις μειοψηφίες, έκθετος πάντα, ποτέ ένθετος».
Ο Χρόνης Μίσσιος διαβάζει Χρόνη Μίσσιο. Στο ομώνυμο βιβλίο με cd, στη λογοτεχνική σειρά «Λόγου Χάριν» της «bondus music» (τηλ. 210-6845000), με μουσικές γέφυρες του Βαγγέλη Μπόντα. Ανθρωπος μαχητικός κι ασυμβίβαστος, που πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες ως πολιτικός κρατούμενος, αφού ήταν στρατευμένος αριστερός, ο 79χρονος Μίσσιος ζει αποτραβηγμένος εδώ και χρόνια στο Καπανδρίτι.
Νηφάλια και καθάρια η φωνή του, ακούγεται σε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» (τάραξε μεταπολιτευτικά τα στεγανά κομματικά ύδατα της κομμουνιστικής Αριστεράς) όπως και από το μυθιστόρημά του «Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε». Ο Μίσσιος διαβάζει επίσης το αδημοσίευτο κείμενό του «Το αλάθητο μιας μαργαρίτας» εκφράζοντας σκέψεις κι αγωνίες οικολογικού χαρακτήρα. «Η οικολογία είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος προς την ελευθερία. Δεν είναι πρόσκληση για ένταξη σε μια ιδεολογία ή σε μια πολιτική άποψη, είναι ένα προσωπικό μονοπάτι καθημερινής απελευθέρωσης από τη βαρβαρότητα του κοινωνικού μας συστήματος και της αντιανθρωπιστικής και αντιεπιστημονικής κουλτούρας του. Ενας καθημερινός δύσκολος αγώνας να ξαναβρούμε τη χαρά της ζωής, τη φυσική μας αρμονία με τον κόσμο... τα προσωπικά μας μονοπάτια του έρωτα, της αγάπης και της τρυφερότητας, το άρωμα του κόσμου και της ύπαρξής μας».
