Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - 03/04/2011
Έντυπη Έκδοση
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 3 Απριλίου 2011
Χρυσάφι από τα ιδιωτικά κελιά
ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΕΧΟΥΝ ΕΤΗΣΙΟ ΤΖΙΡΟ 5 ΔΙΣ. ΔΟΛ.
ΠΟΝΤΑΡΟΥΝ στο έγκλημα, αφού χωρίς αυτό δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης. Κάθε φυλακισμένος ισοδυναμεί με ένα εκατοδόλαρο, ενώ στον ορισμό «παράνομος μετανάστης»... διεγείρονται αφού πάνω απ' όλα σημαίνει γι' αυτές χρυσάφι.
Ο λόγος για τις ιδιωτικές φυλακές των ΗΠΑ, που λειτουργούν εδώ και χρόνια παράλληλα με τις ομοσπονδιακές και τις πολιτειακές, φυλακίζοντας ανθρώπους με σκοπό όχι την αναμόρφωσή τους αλλά το κέρδος. Σήμερα «φιλοξενούν» στα κελιά τους περίπου το 10% των πολιτειακών και των ομοσπονδιακών κρατουμένων χρεώνοντας αδρά τις αρχές, περίπου 90 με 100 δολάρια την ημέρα ανά κρατούμενο. Εχουν έτσι ετήσια έσοδα 5 δισ. δολαρίων.
Μεγαλύτεροι παίκτες της «αγοράς» είναι οι Corrections Corporation of America (CCA) -που διατηρεί εγκαταστάσεις σε περισσότερες από 19 πολιτείες των ΗΠΑ και έχει αναρίθμητα συμβόλαια με τις αμερικανικές αρχές- και η Geo Group (πρώην Wackenhut).
Οι δύο εταιρείες είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο και καρπούνται από κοινού κάθε χρόνο περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια δολάρια από τον παραπάνω τζίρο.
Καθώς αποκλειστικός στόχος είναι το κέρδος, οι εταιρείες φροντίζουν:
*Να ξεδιαλέγουν κρατούμενους πριν τους φυλακίσουν. Κριτήριο σε αυτή τη διαλογή είναι ποιοι από τους κρατούμενους είναι οι πιο... φθηνοί. Για παράδειγμα, δύσκολα θα κρατούσαν στις φυλακές τους έναν επικίνδυνο εγκληματία αφού αυτός χρειάζεται ιδιαίτερη -και κατά συνέπεια ακριβότερη- φρούρηση.
Ομοίως κάποιον ο οποίος πάσχει από μια βαριά ασθένεια και χρήζει συνεχούς και πολυδάπανης θεραπείας.
*Να εξορθολογήσουν τα οικονομικά τους. Στις περισσότερες φυλακές αυτών των εταιρειών, οι κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα της εργασίας -μαγείρεμα, καθάρισμα, κ.λπ.- έναντι εξευτελιστικού τιμήματος, το οποίο αρκετές φορές ισοδυναμεί με ένα δολάριο την ημέρα. Αντίθετα, το έξτρα φαγητό -αφού το κανονικό δεν τρώγεται-, οι τηλεφωνικές κάρτες και οι άλλες υπηρεσίες που τα ιδρύματα προσφέρουν στους τροφίμους είναι πανάκριβα. Πληρώνουν ακόμη στους σωφρονιστικούς υπαλλήλους χαμηλούς μισθούς και ανύπαρκτα επιδόματα, κάτι που οδηγεί σε μεγαλύτερο αριθμό αποδράσεων και ταραχών στις φυλακές τους σε σχέση με τις κρατικές.
Ρήτρα θέσεων
Υιοθετώντας, τέλος, την πρακτική των ξενοδοχείων φροντίζουν στα συμβόλαια που υπογράφουν να υπάρχει ρήτρα ελάχιστων θέσεων στη φυλακή που πρέπει να πληρωθούν, ανεξάρτητα αν καλυφθούν ή όχι.
*Να «λομπάρουν» δαπανώντας εκατομμύρια δολαρίων ετησίως. Να ασκούν δηλαδή πίεση προς τους πολιτικούς προκειμένου να επιτυγχάνουν συμβόλαια και ψήφιση νόμων οι οποίοι είναι ευνοϊκοί για τις δουλειές και τα κέρδη τους.
Η ραγδαία αύξηση της ζήτησης για κρεβάτια... φυλακής τις τελευταίες δεκαετίες δεν είναι άμοιρη των πολιτειακών και ομοσπονδιακών νόμων ελάχιστης υποχρεωτικής κάθειρξης ή ελάχιστης υποχρεωτικής προσωρινής κράτησης, που υιοθετήθηκαν ύστερα από επίπονο λόμπι. Οι νόμοι αυτοί συνέβαλαν στη δραματική αύξηση του πληθυσμού των φυλακισμένων στις ΗΠΑ τα τελευταία 40 χρόνια στα 2,2 εκατομμύρια -από 200 χιλιάδες.
