Ελευθεροτυπία - 05/11/2009
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009
23 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ 12ΧΡΟΝΟΥ ΑΝΙΨΙΟΥ
Βαριά ποινή στον θείο - βιαστή
Ηταν ο άνθρωπος που θα τον συνόδευε στα κυριακάτικα ματς της αγαπημένης του ποδοσφαιρικής ομάδας, που θα τον συμβούλευε στα ερωτικά σκιρτήματα και που σε μερικά χρόνια ίσως να έκαναν μαζί τις πρώτες νυχτερινές εξορμήσεις του.
Αντ' αυτών βρέθηκε να κατηγορείται για τον βιασμό και την αποπλάνηση του ανιψιού του, ηλικίας 12 ετών το 2002, και χθες, περίπου επτά χρόνια μετά, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο τον έκρινε για άλλη μία φορά ένοχο. Τον καταδίκασε σε κάθειρξη 23 χρόνων χωρίς κανένα ελαφρυντικό, ενώ στην πρωτόδικη απόφαση είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 25 ετών.
Στη δικαστική αίθουσα, όπου φίλοι και μέλη της ίδιας οικογένειας είχαν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα, το ενήλικο σήμερα θύμα επιβεβαίωσε τα όσα αναγράφονται στο κατηγορητήριο σε βάρος του εξ αγχιστείας θείου του. Αναφέρθηκε στα όσα έχει καταγγείλει ότι διαδραματίστηκαν τον Αύγουστο του 2002, τα οποία τον οδήγησαν να παραπονεθεί στη μητέρα του ότι πονούσε και λίγες μέρες αργότερα να διαγνωστεί κακοποίηση από ιατροδικαστή.
Η απόλυτη σιγή που επικρατούσε στο ακροατήριο έσπασε λίγες φορές κατά την πολύωρη διαδικασία, κυρίως μεσούσης της απολογίας του κατηγορουμένου. «Είμαι αθώος. Η μητέρα έχει κάνει πλύση εγκεφάλου στο παιδί για να καλύψει τον πραγματικό δράστη, τον αδελφό της» υποστήριξε ο 55χρονος άνδρας, κάνοντας λόγο για κατασκευή του όλου σεναρίου.
Ομως, οι τακτικοί δικαστές, αλλά και οι ένορκοι, που αποτελούσαν την έδρα του δικαστηρίου, δεν πείστηκαν από τους ισχυρισμούς του ούτε και από την αγόρευση της υπεράσπισης, σύμφωνα με την οποία το θύμα έχει δεχτεί καθοδήγηση από τρίτους. Μάλιστα, ο συνήγορος ισχυρίστηκε ότι σε περίπτωση έστω και της παραμικρής αμφιβολίας, ο 55χρονος δεν θα έπρεπε να καταδικαστεί.
Αντίθετα, το δικαστήριο ενστερνίστηκε ομόφωνα την πρόταση της εισαγγελέως της έδρας για ενοχή χωρίς κανένα ελαφρυντικό, η οποία μάλιστα κατά την εισήγησή της υποστήριξε ότι δεν αποδείχθηκαν οι ισχυρισμοί της υπεράσπισης, αλλά και ότι «το παιδί αποκλείεται να αποδεχόταν τον διασυρμό του μόνο και μόνο για να καλυφθεί άλλος δράστης».
