Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - 06/06/2010
Έντυπη Έκδοση
Επτά, Κυριακή 6 Ιουνίου 2010
Σουτ με πουέντ
Σκοράρισμα, φάουλ, πέναλτι, σέντρα. Οχι, δεν πρόκειται για ποδοσφαιρικό αγώνα. Ή τουλάχιστον όχι ακριβώς. Οι «ποδοσφαιριστές» εδώ είναι νορβηγοί χορευτές. Και οι κινήσεις τους έχουν κάτι το «κυματιστό», το ρευστό. Οχι ότι από το ιδιότυπο αυτό «ματς» λείπει η νευρώδης, ενίοτε βίαιη, πλευρά ενός τυπικού ποδοσφαιρικού αγώνα.
Ο Τζο Στρόμγκρεν, χορογράφος της πρωτότυπης αυτής παράστασης χορού με τίτλο «Α dance tribute to the art of football», που θα δούμε στις 11 και 12 Ιουλίου στο πλαίσιο του 8ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού της Αθήνας («Τεχνόπολις» 1-18/7), δεν ενδιαφέρεται για μια ξενέρωτη χορευτική βερσιόν ποδοσφαιρικού αγώνα. Οπως άλλωστε μαρτυρά ο τίτλος, πρόκειται περί ενός «χορευτικού φόρου τιμής στην τέχνη του ποδοσφαίρου».
Σύμφωνα με την ομάδα χορού Jo Stromgren Kompani, η 55λεπτη αυτή παράσταση που πρωτοανέβηκε το 1997 στη Νορβηγία, αλλά παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, είναι η πρώτη με θέμα το ποδόσφαιρο (με την εξαίρεση ενός ρώσου χορογράφου, που σε μια παράστασή του το 1930 εμφανίζει έναν χορευτή ντυμένο ποδοσφαιριστή). Αλλο αν, όπως σημειώνουν, αργότερα τους μιμήθηκαν πολλοί. «Στο κοινό μας είδαμε ακόμα και τον Αντριου Λόιντ Βέμπερ να κρατά σημειώσεις. Λίγο αργότερα, το 2000, ανέβασε το δικό του ποδοσφαιρικό μιούζικαλ...».
Οι Νορβηγοί, που χαρακτηρίζουν το ποδόσφαιρο «το πιο σπουδαίο άθλημα στον κόσμο», ερευνούν, όπως λένε, τη σωματική γλώσσα του αθλήματος και εξυψώνουν την καλαίσθητη πλευρά του φανατισμού που το χαρακτηρίζει. Χωρίς βέβαια να λείπουν και οι μνείες στην αρνητική του πλευρά: Κάποια στιγμή εμφανίζονται χορευτές κουκουλοφόροι, ενώ οι μόνες φωνές που ακούμε είναι οι κραυγές κάποιων χούλιγκαν...
Κάνουν, όμως, και ένα «πολιτικού τύπου σχόλιο για την τεχνητή διαμάχη της επιλογής ανάμεσα στα κοινά σπορ και τις "εύγλωττες" τέχνες. Δίνοντας μια κλοτσιά στην περηφάνια και την προκατάληψη που χαρακτηρίζει τόσο μια ομάδα που προπονείται στο ποδόσφαιρο όσο και μια τάξη μπαλέτου υψηλού επιπέδου».
«Η σωματική γλώσσα της ομάδας είναι σχεδόν βίαιη», παρατηρούν όσοι έχουν δει την παράσταση, μιλώντας για μια «ευχάριστα αναιδή γιορτή». Η αργή κίνηση εναλλάσσεται με «παγωμένες» εικόνες στη μέση μιας δράσης, ενώ στο φινάλε τέσσερις γυμνοί άντρες κάνουν ντους με σταλαγματιές χρυσού φωτός.
Η Μαργκώ Περδίκη, καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ (το οποίο διοργανώνει ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων) προσκάλεσε φέτος δύο ακόμα σημαντικές χορευτικές ομάδες του εξωτερικού: την «Gelabert Azzopardi Companyia de Danse» από τη Βαρκελώνη και τη γερμανική ομάδα Folwang Tanzstudio.
Μεταξύ άλλων, θα δούμε και τη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Ντυμένοι-γυμνοί» με πρωταγωνιστές δύο άντρες. Ο Ρήγος αντιπαραθέτει το γυμνό και το ντυμένο, και προβάλλει το ανθρώπινο σώμα «άλλοτε ως εργαλείο ομορφιάς κι άλλοτε ως μηχανή φθοράς».
