Ελευθεροτυπία - 07/04/2011
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
Παραγωγή υψηλή αλλά σε οικοδομές
Δεν ξέρω αν έχουν σήμερα σημασία και ποιους δεσμεύουν -που μακάρι να αποδειχθεί ότι έχουν σημασία και δεσμεύουν κάποιους- όσες, εκτός Μνημονίου, ρυθμίσεις ανακοινώνει κατά καιρούς η κυβέρνηση.
Ιδίως αυτές με χαρακτήρα χωροταξικό/ πολεοδομικό. Μιας και η χώρα, παρά τα όσα έχει υποστεί μεταπολεμικά από το καταστροφικό πλέγμα πολιτικών/ εργολάβων/ οικοδομικών συνεταιρισμών, από άποψη φυσικού και ιστορικού/ αρχαιολογικού περιβάλλοντος, όχι μόνο παραμένει από τις αξιολογότερες της Ευρώπης, αλλά και πολλοί υποστηρίζουν -ανάμεσά τους και ο υπογραφόμενος- ότι εκεί, στο φυσικό και ιστορικό περιβάλλον, βρίσκεται το κλειδί που θα ξεκλειδώσει την αμπαρωμένη οικονομία μας. Οχι όμως από διαρρήκτες!
Χωροταξικά καινούργιας εσοδείας συνιστούν νέοι περιορισμοί δόμησης -κάπου φτάνουν και σε πλήρη απαγόρευση- σε εκτός σχεδίου περιοχές, που «προωθεί το υπουργείο Περιβάλλοντος μέσ' από αναθεώρηση των περιφερειακών χωροταξικών» («Ε» 1/4). Οπου, κατά δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Νίκου Σηφουνάκη, έμφαση θα δοθεί στη γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας και στην ανάγκη προστασίας της, για την οποία το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει εκδώσει αλλεπάλληλες αποφάσεις.
Ομως ο διαγωνισμός για την αναθεώρηση των περιφερειακών χωροταξικών -που ήδη προκηρύχθηκε και οι μελέτες αναμένεται να ολοκληρωθούν Φεβρουάριο του 2013- από τις 13 περιφέρειες της επικράτειας περιλαμβάνει τις 12. Εξαιρείται η Αττική· κάτι απολύτως κατανοητό από άποψη γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας. Που υπήρχε και ήταν από τις παραγωγικότερες της χώρας, αλλά μόλις πριν από δύο-τρεις δεκαετίες, πάπαλα! Γίνηκε οικόπεδα, σπίτια, αεροδρόμιο, μεγάλες λεωφόροι, με σχεδόν μισό εκατομμύριο κατοίκους, χωρίς αποχέτευση· αν και γι' αυτό δεν διακρίνω διακαές ενδιαφέρον!
Τα Μεσόγεια λοιπόν -πιστεύω και χάνω και στοίχημα- κράτησαν έξω από τα περιφερειακά χωροταξικά την Αττική, με δικό της, ξεχωριστό χωροταξικό, και όχι επειδή είναι ο νομός της πρωτεύουσας. Τα Μεσόγεια, που μαζί με τα μεταλλεία Λαυρίου, την πεδιάδα της Ελευσίνας και τον Ελαιώνα ήταν η δύναμη της αρχαίας Αθήνας, έγιναν... αδυναμία της νέας.
