Ελευθεροτυπία - 11/05/2013
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Σάββατο 11 Μαΐου 2013
Η κρίση φέρνει... χωρισμό
«Εγώ, ξέρετε, δεν επινοώ τίποτα. Διαβάζω τα αστυνομικά ρεπορτάζ, κόβω κάποια κομμάτια από τις εφημερίδες, τα βάζω στην άκρη. Υστερα τροποποιώ τις ιστορίες, μέχρι να μου δώσουν ένα ερέθισμα που θα είναι κάπως πρωτότυπο», έχει εξομολογηθεί ο υπέργηρος Σικελός συγγραφέας Αντρέα Καμιλέρι.
Υπέργηρος μόνο στο σώμα, γιατί το μυαλό του είναι ξυράφι. Κι αυτό το μυαλό είναι ανοιχτό στους σύγχρονους καιρούς, γι' αυτό και δεν αναπολεί το παρελθόν ως ένα πρόσκαιρο φάρμακο για τη θεραπεία της κακής ψυχολογίας. Σ' αυτό εδώ χειρίζεται με πραγματική μαεστρία -όπως άλλωστε σ' όλα τα βιβλία του- την οικονομική κρίση, που έπληξε (και) τη γειτονική Ιταλία.
Μ' αυτό το ακόμη κοχλάζον θεματικό υλικό φτιάχνει ορισμένες από τις πιο συναρπαστικές σελίδες της σύγχρονης ιταλικής λογοτεχνίας, χωρίς να ακκίζεται και χωρίς να απομακρύνεται ούτε στιγμή από το στόχο του. Μια ξεπεσμένη βιομηχανία, η οποία απασχολούσε χιλιάδες εργαζομένους, είναι η βάση πάνω στην οποία πατάει μία ιστορία μεταξύ ερωτικής πίστης και απιστίας. Του κυνικού γενικού διευθυντή της εταιρείας Μάουρο και της παιχνιδιάρας συζύγου Μαρίζα, η οποία κάποια στιγμή τον αφήνει, κατά το κοινώς λεγόμενο, στα κρύα του λουτρού. Πού και πού οι διάλογοι «μπουμπουκιάζουν» τολμηρά από στίχους του Ντ' Ανούτσιο, του Ουνγκαρέτι και του Νερούδα.
Ομως ο μετρ Καμιλέρι αντιμετωπίζει τη διαταραγμένη συζυγική σχέση ως αφορμή για να πει τα δικά του, με χιούμορ, υπό θερμοκρασία περιπαικτικής έντασης. Γι' αυτό και το βάρος της αφήγησης δεν πέφτει στην ανεύρεση της εγκαταλειψάσης την κλίνη από πρώην αστυνομικό. Περιστρέφεται ως αναπνοή προς τον αναγνώστη, για να ξανακερδίσει το «χαμένο» χρόνο του θεματικού πυρήνος.
Πέριξ του ζεύγους κινούνται όλα τα περασμένα και παρόντα κακά του οικονομικού συστήματος. Στα παλιά συγκαταλέγονται όλοι οι πρωταγωνιστές/-ίστριες και οι υπηρέτες/-τριες ενός συστήματος που υποσχόταν περισσότερα απ' ό,τι μπορούσε να προσφέρει. Στα παρόντα, η παρακμή, πολιτική και κοινωνική, μ' όλα τα συμπαρομαρτούντα: ανεργία, ελαττωματική ηθική, ψυχικός κλονισμός, παραβατική συμπεριφορά, απόδοση δικαιοσύνης. Αλλά τι τα θέλετε; Τη νύφη την πληρώνουν συνήθως οι αδύνατοι...
