Έντυπη Έκδοση
Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Ρένος Χαραλαμπίδης

«Υπήρξα part time κοράκι»

«Παίζω στις ταινίες μου γιατί πάντοτε με κρεμάει ένας ηθοποιός την τελευταία στιγμή»
Ενα road movie αλλιώτικο από τα συνηθισμένα. Στα «Τέσσερα μαύρα κοστούμια», τη νέα ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη, όχημα είναι μια... κάσα. Ταξιδιώτες, τέσσερα «κοράκια», που κυνηγάνε μια αρπαχτή για να φτιάξουν τη ζωή τους. Αναλαμβάνουν να μεταφέρουν έναν νεκρό -πλούσιο Ελληνα της αλλοδαπής- από την Αθήνα στο χωριό του στη Βοιωτία με τα πόδια, με αντάλλαγμα μια φουσκωμένη αμοιβή.

Πλήρες θέμα...

  • Μουσική

    • Η ζωή είναι ωραία με τον Πιοβάνι
      Ο διάσημος και ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό Ιταλός συνθέτης Νικόλα Πιοβάνι θα βρεθεί και πάλι στην Αθήνα. Στις 29 Απριλίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για μία συναυλία με τις πιο γνωστές συνθέσεις του από τη μεγάλη και γόνιμη πορεία του.

  • Κριτική θεάτρου

    • Αβυσσος η ψυχή της γυναίκας
      «Η Αγγλίδα ερωμένη» της Μαργκερίτ Ντιράς στο Θέατρο Σημείο Η Ιωάννα Μακρή ανάμεσα στον Νίκο Διαμαντή και τον Γεράσιμο Δεστούνη Κυρίαρχο θέμα στις 40 νουβέλες, τα 10 θεατρικά και τα πολυάριθμα σενάρια της «σημαντικότερης σύγχρονης Γαλλίδας συγγραφέως» (Μπέκετ) είναι ο έρωτας. Αποτυχημένες συναντήσεις, μοναξιά και η ασίγαστη αναζήτηση ερωτικής θαλπωρής φέρουν κάτι από την ουτοπία της τσεχοφικής «Μόσχας», που στην Ντιράς έχει τη νοσηρή γεύση μιας «αρρώστιας θανάτου».
    • Ο ρεαλισμός θέλει ακρίβεια και ωριμότητα
      «Πάκμαν» Θέατρο Χώρα Οι Μάνος Κανναβός, Θάνος Αλεξίου, Εκάβη Ντούμα και Ειρήνη Μαργαρίτη πρωταγωνιστούν στο «Πάκμαν» Με τον Γιώργο Παλούμπη συμβαίνει το εξής ιδιαίτερο: Καθώς είναι από τους συγγραφείς που έχει επιλέξει την εν καμίνω δέση του δράματος, τη συγγραφή των έργων του κατά τη διάρκεια των προβών, καταλήγει συνήθως σε κείμενα που αντί να προηγούνται, τρέχουν πίσω από τις παραστάσεις τους.

  • Συνέντευξη: Μίροσλαβ Βίτους

    • Η κληρονομιά της τζαζ είναι ο αυτοσχεδιασμός
      «Δεν έχω και πολύ καλές αναμνήσεις από την εποχή των Weather Report. Ξεκινήσαμε μαζί γεμάτοι όνειρα, αλλά τελικά με πέταξαν έξω από την μπάντα και με άσχημο τρόπο. Δεν αναγνώρισαν ποτέ τη συνεισφορά μου στη μουσική τους. Να σκεφτείς ότι το όνομά μου δεν υπάρχει στις συνθέσεις. Για τον Γουέιν και τον Τζο ήμουν ένας απλός μπασίστας, που έτυχε να παίξει μαζί τους. Εγώ, όμως, πίεσα τον Γουέιν Σόρτερ να φτιάξουμε όλοι μαζί μια μπάντα. Ασε που δεν πήρα ούτε ένα δολάριο. Αρα δεν είναι ευχάριστο για μένα να θυμάμαι εκείνες τις εποχές».

  • Συνέντευξη: Ιουλίτα Ηλιοπούλου

    • Ιουλίτα Ηλιοπούλου Ιδανικές εποχές για την τέχνη δεν υπάρχουν
      «Σε καίριες στιγμές μας αναφαίνεται το παιδί που προϋπήρξαμε» λέει η Ιουλίτα Ηλιοπούλου «Για τη ζωή μου είναι σημαντική η ποιητική λειτουργία: βρίσκεται είτε στην ποιητική γραφή είτε σε προγράμματα σαν κι αυτό στο Ιδρυμα «Μελίνα Μερκούρη» είτε στα παραμύθια», λέει η Ιουλίτα Ηλιοπούλου. Εξηγεί γιατί γράφει ποίηση, στίχους για τραγούδια ή -πιο πρόσφατα- παιδικά βιβλία, χωρίς να έχει το άγχος του χρόνου. Οσο για το πρόγραμμα, στο οποίο αναφέρεται, είναι ο κύκλος εκδηλώσεων «Μουσική και Λογοτεχνία» που, με την επιμέλειά της, διοργανώνει κάθε χρόνο η Ορχήστρα των Χρωμάτων.

  • Συνέντευξη: Τάσος Παυλόπουλος

    • Τάσος Παυλόπουλος «Οι μπουρζουάδες αγοράζουν τα έργα μου, όχι την ψυχή μου»
      Ο καλλιτέχνης σε φωτομοντάζ του Μαξ Ερνστ και Π. Μητσομπόνου Δεν υπάρχουν πολλοί Ελληνες ζωγράφοι που μπορούν να απευθυνθούν με αυθάδεια στους μετρ της ζωγραφικής και να μην παρεξηγηθούν. Ο Τάσος Παυλόπουλος μπορεί να πει με άνεση, πάντως, στον δημιουργό τής «Γκερνίκα»: «Σκάσε ρε Πικάσο». Και στον Ρέμπραντ, που ο Ελληνας ζωγράφος νιώθει να τον παρατηρεί με το ενοχλητικό βλέμμα του όταν δουλεύει στο ατελιέ του στην Κυψέλη: «Χέστηκα άμα δεν σ' αρέσει, ρε Ρέμπραντ».

  • Εικαστικά

    • Παρίσι Δυναμίτες τέχνης με όπλο ένα ψαλιδάκι
      Ο καλλιτέχνης. «Δημιουργώ τα κολάζ μου σαν να βρίσκομαι σε κατάσταση υπνοβασίας», λέει Η τέχνη παντρεύεται με την επικαιρότητα και το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ στο έργο του Ισλανδού καλλιτέχνη Ερό, που παρουσιάζει το Κέντρο Πομπιντού προσφέροντας στο κοινό τη δυνατότητα να γνωρίσει μια πολύπλευρη και αυθεντική εικαστική δημιουργία.

  • Συνέντευξη: Χάουαρντ Μπάρκερ

    • Χάουαρντ Μπάρκερ Ο Αριστοτέλης έσφαλε, η τραγωδία δεν οδηγεί στην κάθαρση
      Το θέατρο δεν είναι πεζοδρόμιο», λέει ο ποιητής Χάουαρντ Μπάρκερ Ενας άνδρας αποβιβάζεται στο λιμάνι του Πειραιά. Πρώτη στάση του ξένου, ένα κουρείο. Εκεί θα ανακοινώσει αιφνιδιαστικά στον ανυποψίαστο κουρέα την πανωλεθρία των Αθηναίων στη Σικελία. Είναι ο πρώτος -καταγεγραμμένος- αγγελιαφόρος του κακού. Το περιστατικό, μύθευμα πιθανώς του Πλουτάρχου στο βίο του στρατηγού Νικία, ο ευφυής Βρετανός δραματουργός Χάουαρντ Μπάρκερ κατ' αρχάς το «υιοθετεί». Εν συνεχεία, το διυλίζει στη «δεξαμενή» της θουκυδίδειας ιστορίας και, εντέλει, το απογειώνει ποιητικά, κάνοντας με συγκλονιστικό τρόπο πράξη το μανιφέστο του για την επανεφεύρεση της τραγωδίας.