Ελευθεροτυπία - 14/05/2010
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 14 Μαΐου 2010
Ελλάδα
Στα πεταχτά
-
Πεζοδρόμηση και οδηγοί οργισμένοι
«Δεν είναι δυνατόν για πενήντα άτομα να κάνουν τη ζωή των υπολοίπων κόλαση!» [οδηγός στη Θεσσαλονίκη, την ημέρα (24/4) που εφαρμόστηκε «πιλοτική πεζοδρόμηση» σε τρεις κεντρικούς εμπορικούς δρόμους, με πρωτοβουλία του Εμπορικού Συλλόγου της πόλης].Την πρωτοβουλία, βέβαια, του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, να ενθαρρύνει την πεσμένη αγορά με την πεζοδρόμηση -άρα πιο άνετα ψώνια- στις οδούς: Τσιμισκή, Ερμού και Μητροπόλεως, υποστήριξαν σχεδόν όλα τα -πάνω από 1.100- κεντρικά εμπορικά καταστήματα της Θεσσαλονίκης (επίτηδες, μάλιστα, την ημέρα εκείνη χαμήλωσαν τις τιμές) και τη στήριξε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Ομως ο οργισμένος οδηγός (εκεί πια έχουμε περιορίσει την οργή μας, στην οδήγηση!) έπρεπε να μειώσει τον αριθμό όσων υποστήριξαν την πεζοδρόμηση, για να αυξήσει την αγανάκτησή του!
Δεν ήταν ο μόνος. «Δύο παράλληλα, αλλά άκρως αντιφατικά σκηνικά» παρατήρησε ο ρεπόρτερ της «Ε» (26/4) Μπάμπης Γιαννακίδης: Από τη μια «πρόσωπα καλοδιάθετα, ήρεμα, που κυκλοφορούσαν με τα πόδια και μπαινόβγαιναν σε καταστήματα εντός της πεζοδρομημένης ζώνης». Και από την άλλη «οδηγοί και επιβάτες αυτοκινήτων, πρόσωπα αγανακτισμένα, κουρασμένα που έβγαζαν θυμό στους δεκάδες τροχονόμους, οι οποίοι προσπαθούσαν να διευκολύνουν την κατάσταση». Οι δεύτεροι -οι αγανακτισμένοι οδηγοί και επιβάτες- ήταν, φαντάζομαι, κατά τον... πρωταγωνιστή οδηγό μας, κάτι σαν... της Γης οι κολασμένοι...
Εδώ βρίσκεται η μεγάλη αντίφαση, που συνήθως εκδηλώνεται διχαστικά: ο ίδιος άνθρωπος αλλιώς συμπεριφέρεται όταν οδηγεί κι αλλιώς όταν βαδίζει. Βασική διαφοροποίηση η επιθετικότητα στην πρώτη περίπτωση, η άμυνα στη δεύτερη. Γενεσιουργός διαφοροποίηση η αίσθηση αδιέξοδης στενότητας του οδηγού, η άνεση του ανοιχτού χώρου που νιώθει ο πεζός. Το οξύμωρο είναι ότι, ενώ περνάμε τις περισσότερες ώρες πεζοί, μόλις πιάσουμε τιμόνι γινόμαστε σαν τον οδηγό της Θεσσαλονίκης.
