Ελευθεροτυπία - 19/03/2011
Έντυπη Έκδοση
Βιβλιοθήκη, Σάββατο 19 Μαρτίου 2011
Στο γράμμα του Σαββάτου
-
Στιγμιαία προέκταση
Οι μαύρες αστέγνωτες πινελιές
Στην ακοίμητη πλάτη της τίγρης
Ενα χαμένο αλφάβητο
Με το οποίο συνεννοείσαι αμέσως
Με όσους χρόνια διαφωνείς.
Το αιχμηρό κέρατο
Του γκρίζου αδιαπέραστου ρινόκερου
Ενα σήμα της τροχαίας
Για δρόμους χωρίς ίχνη
Στους εκδρομείς τ' ουρανού.
Το κοφτερό σμάλτο
Απ' το νύχι της αρκούδας
Μια κρεμάστρα πίσω απ' την πόρτα
Για να κρεμάμε τα ιδρωμένα ρούχα
Μιας απρόσμενης συνεύρεσης.
Το θανατερό φτερό του καρχαρία
Μια σπάτουλα που κόβει και μοιράζει
Την τεράστια μανιταρόπιτα
Και δεν αφήνει κανέναν νηστικό
Σ' όλο το δέρμα του πλανήτη.
Χωρίς κρυφό φόβο διαιώνισης
Ολα εξημερώνονται, ομογάλακτα,
Το δάκρυ του κόσμου
Ο κυρτός καθρέφτης δίχως κορνίζα
Που μεγεθύνει το χαμόγελο.
Ολα τα όντα εισπνέουν πραότητα
Ο τετρακέφαλος γίνεται άνθος
Οταν θηλάζεις τον γιο μας
Και με τα αμύγδαλα των ματιών σου
Σιωπηλά μου λες: Πόσο σου μοιάζει!
