Ελευθεροτυπία - 23/04/2009
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 23 Απριλίου 2009
Τέχνες & Πολιτισμός
Προσωπική ματιά
-
Το play list της επιβίωσης
Η οικονομική κρίση στον χώρο της ελληνικής μουσικής είναι κάθε άλλο παρά καινούργιος εφιάλτης.
Κι όμως, σε μια δισκογραφία που πνέει τα λοίσθια αναζητώντας απεγνωσμένα άλλους τρόπους προώθησης, σε μια νυχτερινή Αθήνα βαριεστημένη κι αναγκασμένη να σφίγγει το ζωνάρι της, οι περισσότεροι από όσους συστεγάζονται κάτω από τον γενικευτικό όρο «έντεχνο» πέρασαν μία από τις καλύτερες σεζόν τους.
Δεν κρίνω με όρους οικονομικούς αφού σχεδόν όλοι περιορίστηκαν φέτος σε διήμερες εμφανίσεις. Η πληρότητα συνεπώς ήταν κατά κανόνα δεδομένη αλλά και ταυτόχρονα πολύ σχετική. Κρίνω με όρους ποιότητας. Διότι τα περισσότερα από τα live που παρακολουθήσαμε φέτος ανέβασαν τον πήχυ.
«Σε τέτοιες εποχές ξεκαθαρίζει κανείς ποια είναι τα είδη πρώτης ανάγκης και ποια τα πολυτελείας...», έλεγε πρόσφατα ο Νίκος Πορτοκάλογλου. Η φετινή του εμφάνιση ήταν από τις δυναμικότερες και ουσιαστικότερες παραστάσεις του. Το ίδιο ίσχυσε για το δίδυμο Τάνια Τσανακλίδου - Μάρθα Φριντζήλα, δύο ούτως ή άλλως εκλεκτές «μονάδες» σ' έναν αρμονικό συνδυασμό. Επίσης το δίδυμο Μίλτος Πασχαλίδης - Γιώτα Νέγκα, που έμοιαζε απρόβλεπτο, έκανε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα live της σεζόν. Και άλλα: ένας εκπληκτικός Δημήτρης Μητροπάνος σε μια πλήρη αναδρομή στην καριέρα του, ένας αντίστοιχος Μανώλης Μητσιάς εξοπλισμένος με τα πολυτιμότερα και αειθαλή του ρεπερτορίου του, ένας μάγκας Γιώργος Μεράντζας, ο σταθερά καλός «μάγος της φυλής των live» Σωκράτης Μάλαμας, ο πιο χαλαρός, λυμένος και φιλόξενος Δεληβοριάς που έχουμε δει ποτέ, ο πιο βαθύς και «κοφτερός» Κραουνάκης και άλλοι και άλλοι.
Οι περισσότεροι αισθάνθηκαν την ανάγκη να ρίξουν μια ματιά στο παρελθόν τους και να πουν ακόμα και τραγούδια πιο εσωστρεφή, που ίσως άλλοτε να απέφευγαν. Από τον «Χειμωνιάτικο Ηλιο», το «Ρολόι στο Καπηλειό», τον «Αγιο Φεβρουάριο», τη «Δίκοπη Ζωή», μέχρι τον «Ασωτο Υιό», τον «Καθρέφτη», τα «Ψιχαλιστά σου Μάτια», τα παλιά λαϊκά, τα μελοποιημένα ποιήματα, τα μεγάλα και τα οικεία έφτιαξαν το play-list της... επιβίωσης. Δεν ήταν τυχαίο ότι οι πίστες έζησαν μια κακή χρονιά. Ούτε ότι, καθώς σώνονται τα χρήματα που άλλοτε πήγαιναν χωρίς δεύτερη σκέψη στην κατανάλωση του καινούργιου, ήδη σώζεται μόνον ό,τι είναι «είδος πρώτης ανάγκης». Κάτι χρωστάμε στην κρίση!
