Ελευθεροτυπία - 23/12/2009
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009
Ξέφραγο αμπέλι το Διαδίκτυο για τους επιτήδειους
Ο Κέβιν Μίτνικ είναι μάλλον ο διασημότερος χάκερ όλων των εποχών. Συνελήφθη το 1995 έπειτα από μια περιπετειώδη «καταδίωξη» στο Διαδίκτυο και αποφυλακίστηκε το 2000, ενώ δύο χρόνια αργότερα, στο βιβλίο του «Η τέχνη της εξαπάτησης», επιχείρησε να καταρρίψει τον μύθο που θέλει τους διαρρήκτες των υπολογιστών να χρησιμοποιούν πολύπλοκα προγράμματα για να ξεγελάσουν τα συστήματα ασφαλείας.
Ο Μίτνικ λέει πως το βασικότερο όπλο του ήταν η ικανότητά του να πείθει τους ανθρώπους να του δώσουν τους κωδικούς πρόσβασής τους σε υπολογιστικά συστήματα.
Ο ίδιος περιγράφει αυτή τη δυνατότητα ως «κοινωνική μηχανική», που όμως σήμερα ίσως είναι πρακτικά άχρηστη, όχι γιατί οι άνθρωποι έγιναν πιο προσεκτικοί με τις προσωπικές τους πληροφορίες, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Σχεδόν κάθε χρήστης του Facebook δηλώνει με ακρίβεια την οικογενειακή του κατάσταση, τον τόπο διαμονής του και μια σειρά από πληροφορίες (πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, εισοδήματα, διατροφικές προτιμήσεις), που πολλοί θα πλήρωναν για να αποκτήσουν. Το καλύτερο; Δεν χρειάζεται να είσαι χάκερ για να δεις αυτά τα προσωπικά δεδομένα ο νόμιμος τρόπος είναι πιο εύκολος. Δημιουργείς μια αθώα εφαρμογή στο Facebook και, με λίγη τύχη ίσως, συγκεντρώνεις δημογραφικά στοιχεία για όσους την ενσωμάτωσαν στη σελίδα τους.
Την ίδια στιγμή, σε όλο το Διαδίκτυο, δεκάδες μικρά προγράμματα «ρομπότ», σαν αυτό που δημιούργησε η Calino για το «Hellas Navigator», συγκεντρώνουν πληροφορίες και προσωπικά δεδομένα τα οποία ακολούθως γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας. Το τι γίνεται μετά, εξαρτάται από τον ενδιαφερόμενο. Ωστόσο, οι μέρες που κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι λίστες με ονόματα, τηλέφωνα, ΑΦΜ και αριθμούς έχουν πια τελειώσει. Η ευκολία με την οποία δημοσιεύουμε στοιχεία της ταυτότητάς μας στο Διαδίκτυο καταργεί, τελικά, την ανάγκη για κάθε «μαύρη» αγορά...
