Ελευθεροτυπία - 24/03/2010
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010
Επαγγέλματα Κρήτης και Σκύρου
Τα παραδοσιακά επαγγέλματα, που για αιώνες αποτελούσαν προϋπόθεση επιβίωσης και αυτοσυντήρησης, διατηρούν ακόμη το χειροτεχνικό-χειρωνακτικό τους χαρακτήρα.
Στις μέρες μας έχουν παραγκωνιστεί, κυρίως λόγω των βιομηχανικών τυποποιημένων επαγγελμάτων. Η επιβίωσή τους οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη γεωγραφική απομόνωση που επιβάλλει η θάλασσα. Ωστόσο, η μακραίωνη χρήση υλικών και τεχνικών έχει δημιουργήσει μεγάλο πλούτο γνώσεων, αλλά και πολιτιστικό πλούτο, με ιδιαίτερη λαογραφική αξία.
Μετά τους σταθμούς σε Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Βορειοανατολικό Αιγαίο, ήρθε η σειρά της Κρήτης και της Σκύρου. «Ανθρωποι και Παραδοσιακά Επαγγέλματα στο Αιγαίο», της Κατερίνας Κορρέ-Ζωγράφου, καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, έκδοση του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Μέσα από τη διερευνητική επεξεργασία και την «ανάγνωση» πολλών επαγγελμάτων ανιχνεύονται όχι μόνο η συσσωρευμένη εμπειρία αλλά και οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής στα δύο αυτά νησιά, ενώ μέσα από τον πολιτιστικό αυτό πλούτο προβάλλουν πτυχές που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ακόμα και σήμερα.
Το έργο «Ανθρωποι και Παραδοσιακά Επαγγέλματα στο Αιγαίο ΙΙΙ» αποτελεί συνέχεια των δύο προηγούμενων τόμων της σειράς («Αιγαίο Ι» και «Αιγαίο ΙΙ»). Μέσα από την καταγραφή των παραδοσιακών επαγγελμάτων -που ολοένα φθίνουν στις μέρες μας- η συγγραφέας διερευνά, με εργαλεία από την Κοινωνική Ανθρωπολογία και τη Λαογραφία, τους μετασχηματισμούς στις τοπικές κοινωνίες.
Η συγγραφέας παρακολουθεί τις μεγάλες αλλαγές στα παραδοσιακά επαγγέλματα, κυρίως τη δεκαετία 1950-1960, και ταυτόχρονα τις ανατροπές που υπέστησαν οι τοπικές κοινωνίες των εν λόγω νησιών: στις εργασιακές σχέσεις, στον διατροφικό και ενδυματολογικό κώδικα, στις κοινωνικές σχέσεις, στους συγγενικούς και οικογενειακούς δεσμούς. Παράλληλα, συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τη μελέτη των γραπτών πηγών (μονογραφίες, περιοδικές εκδόσεις, περιηγητικά κείμενα, δικαιοπρακτικά έγγραφα) και των αντικειμένων, που αποτελούν πολύτιμο πρωτογενές υλικό, με προσωπικές αφηγήσεις, που μεταμορφώνουν την ατομική μνήμη σε συλλογική. *