Ελευθεροτυπία - 26/02/2011
Έντυπη Έκδοση
Βιβλιοθήκη, Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Ακραία συναισθήματα
Περιχάν Μακγτέν
Δύο φίλες
μετάφραση από τα τουρκικά: Ιώ Τσοκώνα, Μυθιστόρημα, εκδόσεις Μελάνι, σ. 360
Ισως επειδή στη θεματολογία του περιλαμβάνει πράγματα που όλοι σκέφτονται, αλλά σπάνια τολμούν να ντύσουν με λέξεις, ίσως επειδή η ειλικρίνειά του συνδυάζεται απολύτως με την εφευρετικότητα, αν δεχτούμε την άποψη του Ορχάν Παμούκ. Στο βιβλίο της όλα μοιάζουν να συμβαίνουν σαν σε υπόγειο ποτάμι, που ανεβαίνει στην επιφάνεια του εδάφους, συμπαρασύροντας ανθρώπους και συναισθήματα και περιγράφοντας μοναδικά το εφηβικό υπαρξιακό άγχος, ένα αποπνικτικό αδιέξοδο, που αναζητά τη σωτηρία μέσα στην «Αίσθηση θα γλιτώσεις». Εικόνες και αντικρουόμενα ακραία συναισθήματα, που μοιάζουν με χάντρες σε αόρατα κολιέ ονείρων ή με ζωγραφισμένα βότσαλα και καθιστούν την υπαρξιακή αγωνία εφάμιλλη με τον Φύλακα στη σίκαλη, του Σάλιντζερ. Τα παραμελημένα «παιδιά των τύψεων», που οι γονείς τους δεν έχουν χρόνο να διαθέσουν γι' αυτά, μπορούν επίσης να χαίρονται, να αγαπούν, να ενθουσιάζονται και να ονειρεύονται, ακόμα κι αν το όνειρο αφήνει τον ανέκφραστο πόνο της απελπισίας. Η πρωταγωνίστρια Μπεχιγιέ, ευαίσθητη και ιδιόμορφη, μαγνητίζεται από τη φίλη της Χαντάν, η οποία εκπροσωπεί όλα όσα αρνείται η ίδια. Την πιέζει να φύγουν μαζί, εγκαταλείποντας την πόλη τους και όσα τις βαραίνουν. Πόσο εύκολη είναι, όμως, μια τέτοια απόδραση; Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα, η πλοκή και η δράση βρίσκονται σε οργανική σχέση με τη γλώσσα και το ύφος. Στη μικρή χρονική αλυσίδα της ιστορίας, η γλώσσα έχει τους δικούς της δείκτες.
Στο επόμενο φύλλο της «Βιβλιοθήκης» αφιέρωμα:«Από τις Απόκριες στην Καθαρά Δευτέρα». Εκφάνσεις του λαϊκού μας πολιτισμού
