Ελευθεροτυπία - 29/06/2009
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009
Ο πιο γλυκός «κακός» της μεγάλης οθόνης
Βίασε τη μουγγή Βουγιουκλάκη στο «Η Μαρία της σιωπής»... Επνιξε τη Λάσκαρη στη «Στεφανία στο αναμορφωτήριο». Συνήθως για ρόλους απεχθείς τον επέλεγαν.
Σκηνή από την ταινία μικρού μήκους του Π. Βούλγαρη «Τζίμης ο τίγρης» (1966). Χάρισε στον Σπύρο Καλογήρου τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Ομως ο αξιολάτρευτος... «κακός» του ελληνικού σινεμά, ο άνθρωπος με το χαρακτηριστικό γκροτέσκο γέλιο και καλός δευτεραγωνιστής Σπύρος Καλογήρου, που πέθανε το απόγευμα του Σαββάτου στα 87 του χρόνια, αγαπήθηκε όσο λίγοι καρατερίστες κωμικοί. Η υγεία του ήταν βεβαρημένη, λόγω αλλεπάλληλων εγκεφαλικών επεισοδίων, ενώ απ' την Πρωτομαγιά, μετά από εγκεφαλική λοίμωξη, νοσηλευόταν αδιάλειπτα.
Δύσκολα τα παιδικά βιώματα, δύσκολος ο βιοπορισμός του, όμως αυτός είναι αποφασισμένος να πάει στη δραματική σχολή (Ελληνικού Ωδείου). «Εκανα πολλές δουλειές. Είχα και φωτογραφείο δικό μου. Τέχνη είναι και η φωτογραφία», έλεγε σε συνέντευξή του στην «Ε» το 1993. «Είχα ταλέντο στις πόζες. Τότε κάποιος σκηνοθέτης στο ραδιόφωνο -25 χρονώ ήμουνα- μου λέει: "τι κάθεσαι; Πρέπει να γίνεις ηθοποιός"». Ετσι θα βρει τον δρόμο του και θα αναδειχθεί σε ηθοποιό με λαϊκό εκτόπισμα.
Ο ηθοποιός που συνέπραξε με τα πιο εμπορικά θεατρικά σχήματα (τελευταίες του εμφανίσεις στον θίασο Μ. Ντενίση) ξεκίνησε με τον Ροντήρη, τον Μινωτή, τον Σολομό, τον Κάρολο Κουν (με τον τελευταίο έμεινε έξι χρόνια), τον Κατράκη και τη Λαμπέτη. «Εκανα στροφή», έλεγε με χαρά παιδιού το 1993, όταν έπειτα από σερί κωμωδιών και επιθεωρήσεων, συνεργάζεται με τον Αντώνη Αντύπα για το «Λόγω φάτσας» του Γιώργου Διαλεγμένου («κι εμένα λόγω φάτσας με διάλεξε ο Αντώνης», είχε πει).
Στο σινεμά, μετά το ντεμπούτο του στον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας» του Ντίνου Δημόπουλου (1955) θα εμφανιστεί σε περισσότερες από 60 ταινίες, πολλές με την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Μανταλένα» (1960) του Ντ. Δημόπουλου, «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά» (1969) του Ντ. Δημόπουλου, «Υπολοχαγός Νατάσα» (1970) του Ν. Φώσκολου, «Ενα αστείο κορίτσι» (1970) Τ. Βουγιουκλάκη. Τελευταία του ήταν το «Η Λίζα και η άλλη» του Ν. Περάκη (2003). Ερμηνεία ορόσημο υπήρξε «Ο Τζίμης ο τίγρης» (1966) του Π. Βούλγαρη, για την οποία τού απονεμήθηκε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ηταν παντρεμένος με τη συνάδελφό του Ευαγγελία Σαμιωτάκη, με την οποία απέκτησαν ένα γιο.
Η κηδεία του γίνεται σήμερα στις 11 π.μ. στον Αγιο Μελέτιο στα Σεπόλια. Θα ταφεί στο νεκροταφείο Ωρωπού. Επιθυμία της οικογένειάς του είναι, αντί στεφάνων, να κατατεθούν χρήματα για το «Σπίτι του Ηθοποιού».
