Ελευθεροτυπία - 29/07/2010
Έντυπη Έκδοση
Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010
Ελλάδα
Οι αναγνώστες γράφουν
-
Επικοινωνία
*Η έννοια της επικοινωνίας δεν ορίζεται μόνο στη μετάδοση πληροφοριών, αλλά περιλαμβάνει τη διακίνηση ιδεών και την κριτική σκέψη.Συνδέεται άμεσα με την πειθώ, αφού διαμορφώνονται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για ένα διάλογο που στηρίζεται στο ελεύθερο πνεύμα και στον πλουραλισμό. Επιπλέον, υιοθετούνται ιδέες που θέτουν σε αμφισβήτηση τις ήδη καθιερωμένες αντιλήψεις και λειτουργούν ως άξονας πνευματικής ζύμωσης, περιθωριοποιώντας το μαζικό χαρακτήρα της ενημέρωσης. Αυτή η επιλογή, βέβαια, αναδίδει μια κοινωνία λιγότερο συμβατική, με προσανατολισμούς και νέους ορίζοντες, διαπλάθοντας τον σκεπτόμενο και σύγχρονο άνθρωπο».
Αλέξιος Φ. Μαυρουδής
Πειραιάς
-
Λειτουργοί...
*Εντάξει, οι δικαστές είναι το κάτι άλλο, λειτουργοί του κράτους, δεν μπορούν να απογραφούν με την... πλέμπα!Είναι οι ίδιοι που με αποφάσεις τους ερμήνευσαν, κατά απόλυτα αντικειμενικό τρόπο, τη διάταξη του Συντάγματος "οι αποδοχές τους είναι ανάλογες του λειτουργήματός τους", ότι κανείς δεν πρέπει να αμείβεται πάνω από αυτούς, ούτε ο διοικητής μιας ανώνυμης εταιρείας, εισηγμένης στο Χρηματιστήριο, αν την πλειοψηφία έχει το Δημόσιο... Κανείς δεν μπορεί να είναι πάνω από αυτούς. Δεν το λέει το Σύνταγμα, είναι θέμα ερμηνείας και όταν έχεις και το μαχαίρι και το πεπόνι...
Εχω μια απορία: οι ιερωμένοι είναι και αυτοί (ως γνωστόν...) λειτουργοί και μάλιστα του Υψίστου! Αρα πάνω από όλους! "Ράβδος εν γωνία...", θα πει κάποιος, αλλά το ίδιο λέω κι εγώ για την ερμηνεία που έδωσαν οι δικαστές για πάρτη τους... Πληρώνονται και οι ιερωμένοι από το Δημόσιο. Δικαιούνται να απαιτήσουν να απογραφούν ως "ύψιστοι λειτουργοί"; Και ακόμη, θα έχουν τύχη αν προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και ζητήσουν ανάλογη οικονομική μεταχείριση; Το θέμα είναι μέγιστο και επείγον. Καλείται η Ενωση Δικαστών να πάρει θέση!».
Θεόδωρος Μάνος
συνταξιούχος τραπεζικός - Πάτρα
-
Το νερό νεράκι
*Εν έτει 2010 / εκτός από την κρίση / κάτοικοι εις το Λουτράκι / λένε το νερό νεράκι.Θα σας φαίνεται αστείο / κι όμως είναι γεγονός / ύδωρ ψάχνουμε να βρούμε / να πλυθούμε και να πιούμε.
Παρακάτω από μας / σπίτια βίλες με πισίνες / είχανε το παραδάκι / και τους δώσανε νεράκι.
Βλέπεις όλα στην Ελλάδα / αποκτώνται με το χρήμα / όπου πας κι ό,τι ζητήσεις / φακελάκι θ' ακουμπήσεις»
Τάκης Συνοδινός
συγγραφέας - Κ. Πατήσια, Αθήνα
