Ηλεκτρονική Έκδοση
enet.gr, 12:35 Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011
«Κολοβή» αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη από το ΚΚΕ
Με μια τελετή που πραγματοποιήθηκε στη Λαμία, το ΚΚΕ προέβη στην πολιτική αποκατάσταση του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛ.ΑΣ. Άρη Βελουχιώτη, αλλά όχι και στην αποκατάσταση της κομματικής του ιδιότητας.
Κατά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της 16ης Ιουλίου, αποφασίστηκε η επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη, στην οποία τονίζεται ότι "είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας".
Ωστόσο, δεν αποκαθίσταται η κομματική του ιδιότητα, καθώς όπως σημειώνεται στην απόφαση "η διαφωνία του Άρη με τη Συμφωνία της Βάρκιζας δε δικαιώνει τη στάση του απέναντι στη συλλογική θέση του Κόμματος και την παραβίαση από αυτόν της κομματικής πειθαρχίας, καθώς και την αξιοποίηση από τον Αρη της φήμης και του σεβασμού που είχε κατακτήσει την προηγούμενη περίοδο ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΚΚΕ. Η στάση του αυτή, που αποτέλεσε ρήξη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, δεν καθιστά δυνατή τη μετά θάνατο αποκατάσταση και της κομματικής του ιδιότητας".
Στην τελετή ήταν παρούσα και η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, ενώ ομιλία απηύθυνε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης και το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Τηλέμαχος Δημουλάς. Παρόντες ήταν και το μέλος του πολιτικού γραφείου Δημήτρης Κουτσούμπας και ο βουλευτής Γιώργος Μαρίνος. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν εκατοντάδες μέλη και στελέχη του ΚΚΕ από την ευρύτερη περιοχή.
"Η εκδήλωση αφορά την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη, ενός ανθρώπου που στη λαϊκή συνείδηση είναι ταυτισμένος με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας... Ο Άρης Βελουχιώτης έγινε θρύλος και αναδείχτηκε σε ηγετική προσωπικότητα του λαϊκού κινήματος μέσα στις συγκεκριμένες συλλογικές και ιδεολογικές δομές του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ από πολύ νωρίς είχε διαπιστώσει την ανάγκη ένοπλης αντίστασης στον κατακτητή και σωστά στήριξε τον ένοπλο αγώνα σε μια πλατύτερη οργανωμένη πολιτική λαϊκή βάση, στη συγκρότηση του ΕΑΜ. Η συμβολή του Άρη Βελουχιώτη στη δημιουργία των πρώτων ΕΛΑΣίτικων τμημάτων αλλά και στη σύσταση των αρχηγείων του ΕΛΑΣ υπήρξε σημαντική. ", τόνισε ο Τηλέμαχος Δημουλάς.
Κατά την ομιλία του, το μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ ανέφερε επίσης: "Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για τον Άρη Βελουχιώτη, τη σχέση του με το ΚΚΕ, την τραγική εξέλιξή του. Μάλιστα ορισμένοι μας κατηγορούν ότι τώρα τον θυμηθήκαμε. Όλοι μαζί, εκπρόσωποι αστικών κομμάτων, κάθε λογής συμβιβασμένοι και ορκισμένοι εχθροί της ταξικής πάλης, διάφοροι δημοσιολογούντες και ιστοριογραφούντες σε εφημερίδες, προσπαθούν να πάρουν υπό την προστασία τους τον Άρη Βελουχιώτη, ως αδικημένου και διαφωνούντα με το ΚΚΕ με σκοπό να πλήξουν το κύρος του κόμματος και τις αρχές του. «Παινεύουν τους πεθαμένους, για να θάψουν τους ζωντανούς», όπως έλεγε παραστατικά ο σ. Χαρίλαος Φλωράκης». Είναι υποκριτές και φαρισαίοι. Η υποκρισία τους γίνεται μεγαλύτερη γιατί η μελέτη της ιστορικής διαδρομής και στάσης του Άρη Βελουχιώτη, συνολικά του επαναστατικού κινήματος, του ΚΚΕ δείχνει:
Ο Άρης ήταν υπέρ της συνέχισης της ένοπλης πάλης μετά το τέλος της κατοχής και το Δεκέμβρη, πράγμα που το ΚΚΕ έκανε πράξη το 1946-49. Όλοι αυτοί είναι ορκισμένοι εχθροί της ένοπλης ταξικής πάλης και βγάζουν σπυράκια και μόνο στο άκουσμα του λέξης Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας.
Ο Άρης τάχτηκε κατά της συμφωνίας της Βάρκιζας και της παράδοσης των όπλων. Το ΚΚΕ εκτίμησε στη συνέχεια το λάθος αυτό. Όλοι αυτοί υμνούν τη Βάρκιζα, τον αφοπλισμό του λαϊκού στρατού, αλλά αφορίζουν όπως «ο διάολος το λιβάνι» την ουσία της άποψης του ΚΚΕ.
Ο Άρης είχε όραμά του, στόχο του την ιδεολογία του ΚΚΕ, την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Όλοι αυτοί βρίσκονται στην αντίπερα όχθη. Πολέμησαν και πολεμούν με λύσσα την πάλη που οδηγεί στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Όλα αυτά για τα οποία έδωσαν τη ζωή τους χιλιάδες ήρωες, άνδρες και γυναίκες του ΚΚΕ.
Δεν καταδικάστηκε λοιπόν η γνώμη του Άρη Βελουχιώτη από το ΚΚΕ αλλά η επιμονή του σε μια πραχτική που δεν ήταν σύμφωνη με τις αρχές οργάνωσης και λειτουργίας του κόμματος. Ο Άρης Βελουχιώτης δεν εξέφραζε άλλη στρατηγική αντίληψη από εκείνη που είχε το ΚΚΕ και το ΕΑΜ τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Επέλεξε την ένοπλη πάλη και καταδίκασε τη συμφωνία της Βάρκιζας. Ως προς αυτό δικαιώθηκε και αυτό δεν το λέμε σήμερα για πρώτη φορά.
Το ίδιο το κόμμα αργότερα, υιοθέτησε αυτή τη θέση για τη Βάρκιζα και ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο πολύτιμη θα ήταν η συμβολή του Άρη Βελουχιώτη στον ένοπλο λαϊκό αγώνα που ακολούθησε τα χρόνια 1946-49 αν είχε πειθαρχήσει και δεν οδηγούνταν στην τραγική κατάληξη.".
35 σχόλια
ΕΙΝΑΙ ΛΑΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΣΑΕΙ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΝΘΕΟΝ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΕΡΧΟΝΤΑΙ.
ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ Δ Ε Ν ΕΠΙΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ.
Δε θα πιάσω εδώ πολιτικά ζητήματα που αφορούν τους αλλοπροσαλλισμούς της πολιτικής γραμμής της καθοδήγησης του Ν. Ζαχαριάδη ούτε πολύ πιο ευαίσθητα ζητήματα σταλινικής συμπεριφοράς της καθοδήγησής του προς άλλα στελέχη του ΚΚΕ. Άλλωστε γι' αυτά έχουν γραφτεί αρκετά από τόσους άλλους.
Όταν ο Ν. Ζαχαριάδης προχωρούσε σε δημόσιες πράξεις, πολιτικά λανθασμένες, με τις οποίες η καθοδήγηση του ΚΚΕ διαφωνούσε (όπως η προσπάθειά του να επιστρέψει στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας την ευθύνη για ό,τι είχε προηγηθεί), τότε--αν καταλαβαίνω καλά το σκεπτικό των σημερινών αποφάσεων του ΚΚΕ--αυτό αποδεικνύει το γενναίο και ειλικρινή τρόπο σκέψης και έκφρασης που τον χαρακτήριζε, δηλαδή αποτελεί έπαινο.
Αντίθετα, όταν ο Α. Βελουχιώτης διαφωνούσε δημόσια με ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ αποφάσεις της καθοδήγησης του ΚΚΕ, τότε αυτός ήταν απείθαρχος και παραβάτης του "δημοκρατικού συγκεντρωτισμού".
Δηλαδή, ο πρώτος λανθασμένα διαφωνούσε δημόσια σε σωστές θέσεις και επαινείται ενώ ο δεύτερος σωστά διαφωνούσε δημόσια σε λανθασμένες θέσεις και ψέγεται.
Βλέπετε μήπως κανένα παραλογισμό;
Και μια ακόμη παρατήρηση. Είναι απολύτως λάθος ότι ο "δημοκρατικός συγκεντρωτισμός" του Λένιν απαιτούσε τη μη δημοσιοποίηση των διαφωνιών. Όποιος έχει διαβάσει Λένιν και στο ελάχιστο, θα γνωρίζει ότι η πρακτική του κόμματος των μπολσεβίκων ήταν πάντα η δημόσια συζήτηση των διαφορετικών απόψεων. Άλλο βέβαια το γεγονός ότι απαιτούνταν η υποταγή της μειοψηφίας στην πλειοψηφία.
Η ιδέα ότι οι διαφορετικές απόψεις μένουν κλειστές στο όργανο όπου εκφράστηκαν (και τελικά καν δεν εκφράζονται), αυτή αποτελεί Σταλινική παρέκκλιση, και είδαμε, ανάμεσα στα άλλα, πού οδήγησε...
Επομένως, το ΚΚΕ είναι off στην κολοβή "αποκατάσταση" του Άρη, δέσμιο των σταλινοστρεφών διαστρεβλώσεων της μαρξιστικής θεωρίας.
εκεί που έχ***ζε ο Άρης φύτρωσαν οι όψιμοι τιμητές
του.!!!
Ντροπή σας, Ριψάσπιδες.
"Κάναμε λάθος (δεν τρεχει τπτ με αυτο, άλλωστε ειχε πεσει γραμμή από ΕΣΣΔ), αλλά έπρεπε να υπακούσει!"
2011 έχουμε λεβέντες 2011
Τετοιοι ξεροκεφαλοι παραμενουν στο ΚΚΕ κ οπως αδικα χαθηκε ο παπους μου στο ανταρτικο ετσι αδεια ειναι κ το λογια τους τωρα.... Ισως μια Κανελλη να τους στρωσει μπορει κ μαζι της να παρασυρει ΠΟΛΥ κοσμο!!!