Έντυπη Έκδοση
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014
Ο ΑΡΧΙΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΜΑΝΤΖΙΟΣ, ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΣ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΒΡΗΚΕ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΒΟΗΘΗΤΟΣ, «ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ»
Στο κράτος όπου ο ηρωισμός βαφτίζεται υπερβάλλων ζήλος!
Δεν υπάρχουν μόνο υπεύθυνοι για το θάνατο του Μάνθου, αλλά και συνυπεύθυνοι συγκάλυψης και συνενοχής, καταγγέλλει στην «Κ.Ε.» η αδελφή του, που παρά τον πόνο της ποτέ δεν εκστόμισε πως ο αδελφός της δεν έπρεπε να μπει στην πολυκατοικία
Δημοσίως μίλησαν για ήρωα, αλλά σε προσωπικό επίπεδο είπαν κουβέντες ανείπωτες που λίγη σχέση έχουν με το σεβασμό στη μνήμη ενός ανθρώπου που έχασε τη ζωή του όχι επειδή έκανε το καθήκον του, αλλά επειδή κάποιοι άλλοι δεν τον μιμήθηκαν.
«Οταν ο αδελφός μου ζήτησε βοήθεια γιατί του τελείωνε το οξυγόνο, κάποιος πυροσβέστης τού είπε μέσω ασυρμάτου: "είσαι υπερβολικός. Μια χαρά είσαι"»
Της είπαν ότι ο αδελφός της πέθανε «από υπερβάλλοντα ζήλο». Της μίλησαν για «υπερβολική αδρεναλίνη που τον έκανε να νιώσει πως μπορεί, ενώ δεν μπορούσε». Κάποιοι εμμέσως του έριξαν το φταίξιμο, λέγοντάς της πως «θα έπρεπε να κάνει πως δεν άκουσε τις εκκλήσεις των συγγενών της μητέρας των δύο παιδιών, να περιμένει να έρθουν ενισχύσεις και μετά να μπει στο διαμέρισμα».
Η αδελφή του 33χρονου αρχιπυροσβέστη Ματθαίου Μάντζιου, ο οποίος βρήκε βασανιστικό θάνατο αναζητώντας τη βοήθεια των συναδέλφων του στην πυρκαγιά της 12ης Σεπτεμβρίου, στην οδό Ιπποκράτους 4, στο Παλαιό Φάληρο, μιλά στην «Κ.Ε.» για τα εγκληματικά λάθη και τις παραλείψεις που έγιναν εκείνο το βράδυ· τον τρόπο που της ανακοινώθηκε η απώλεια του αδελφού της, αλλά και όσα της είπαν μετά διάφορα στελέχη του Σώματος και άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες επιχειρώντας να απαντήσουν στα αναπάντητα «γιατί».
Ομως παρά τον αβάσταχτο πόνο της δεν εκστομίζει ούτε μία φορά ότι ο αδελφός της δεν έπρεπε να είχε μπει στην πολυκατοικία. «Δεν μπορώ να το πω. Πώς μπορώ να αμφισβητήσω το σωστό του Μάνθου; Αυτό με είχε μάθει. "Ετσι κάνουν οι καλοί πυροσβέστες", έλεγε. Μακάρι να μην πήγαινε ποτέ εκεί, αφού ο σταθμός του δεν ήταν υπεύθυνος για την περιοχή. Απαξ και πήγε δεν μπορούσε να το παραβλέψει. Πέθανε σωστός, πώς λέμε πέθανε υγιής. Μάθαμε να ζούμε με τιμή για τον συνάνθρωπό μας. Δεν θα μπορούσαν να είναι αλλιώς τα πράγματα από τα χέρια του Μάνθου», μας λέει.
«Αγάπαγε αυτή τη δουλειά και πρόσφερε στο συμπολίτη του από κάθε ευκαιρία που του δινόταν. Αιμοδότης, εθελοντής πυροσβέστης, πρόσκοπος. Δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει ότι δεν άκουσε τη γυναίκα, να περιμένει ενισχύσεις και να ανέβει μετά. Ο Μάνθος δεν θα παρατούσε ποτέ, ούτε πολίτη, ούτε συνάδελφό του, ούτε γάτα», συμπληρώνει και αναρωτιέται γιατί οι 47 πυροσβέστες που ήταν μαζί του στο συμβάν τον άφησαν αβοήθητο να πεθάνει.
«"Αν είμασταν μαζί, το Σώμα θα είχε δύο νεκρούς", μου είπε ένας συνάδελφός του. Δεν ήταν όμως εκείνος το ζευγάρι του», εξηγεί. «Γιατί το ζευγάρι του τον εγκαταλείπει αβοήθητο πάνω; Γιατί ο Μάνθος είναι από τις λίγες περιπτώσεις που πεθαίνει μόνος του; Γιατί ενώ εκπέμπει σήμα ότι κινδυνεύει και ζητάει βοήθεια κανείς τον βοηθά; Γιατί ενώ για εκείνη τη γυναίκα υπήρχε ο αδελφός μου, για τον Μάνθο δεν υπήρχε κανείς; Ολοι μού λένε ότι έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν, αλλά δεν έκαναν τίποτα. Κανείς από τους 47 πυροσβέστες. Δεν στήθηκε ποτέ μηχανισμός απεγκλωβισμού του αδελφού μου. Κανείς δεν αποπειράθηκε να τον φτάσει. Οι γείτονες τους παρακαλούσαν και εκείνοι αρνιόντουσαν. Ποιος του δίνει αυτό το δικαίωμα και ποιος τους δίνει το δικαίωμα να ''σκοτώνουν'' κάποιον μια μέρα και την επομένη να είναι στις δουλειές τους να βοηθήσουν τον πολίτη που τους χρειάζεται;», ρωτά ευθέως. Κανείς όμως δεν της απαντά. Ολοι παραπέμπουν στο αποτέλεσμα της ΕΔΕ, την οποία παρεμπιπτόντως έχει αναλάβει χαμηλόβαθμος αξιωματικός, ο οποίος -λόγω του βαθμού του- δεν μπορεί να ελέγξει ανώτερούς του. Και όσοι απαντούν χρησιμοποιούν επιχειρήματα που δεν πείθουν ούτε μικρά παιδιά, «απέλπιδες προσπάθειες» να της ρίξουν -όπως η ίδια λέει- στάχτη στα μάτια.
«Δεν υπάρχουν μόνο υπεύθυνοι για τον θάνατο του αδελφού μου, αλλά συνυπεύθυνοι συγκάλυψης και συνενοχής», ξεκαθαρίζει η Βασιλική Μάντζιου, η οποία καταγγέλλει πως όταν ο αδελφός της ζήτησε βοήθεια γιατί του τελείωνε το οξυγόνο, κάποιος πυροσβέστης τού είπε μέσω ασυρμάτου «είσαι υπερβολικός. Μια χαρά είσαι», ενώ κάνει λόγο για προσπάθεια αλλοίωσης των ηχητικών ντοκουμέντων στο καταγραφικό συνομιλιών της Πυροσβεστικής, αλλά και για παραποιημένα στοιχεία σχετικά με την ώρα που έφτασαν στο σημείο της πυρκαγιάς τα υπόλοιπα οχήματα.
Η αδελφή του 33χρονου αρχιπυροσβέστη μιλά ακόμη και για προσπάθεια τρομοκράτησης γειτόνων από στελέχη του Σώματος, το ίδιο κιόλας βράδυ. «Απείλησαν δύο από τους γείτονες ότι θα τους κάνουν μηνύσεις για δυσφήμιση της Πυροσβεστικής, επειδή τους είπαν ''αφήσατε το παιδί να πεθάνει''», επισημαίνει. Λεπτομέρεια; Η μία από τους δύο τους είχε καλέσει «να περάσουν από το μπαλκόνι της στο διπλανό για να τον σώσουν. Τους το έλεγε, τους τον έδειχνε και εκείνοι της απάντησαν: ''Απομακρυνθείτε, παρακωλύεται το έργο μας''», τονίζει. Οσο για το κλιμακοφόρο όχημα; Κάνει σαφές ότι δεν ειδοποιήθηκε ποτέ εγκαίρως και πως έφτασε στην περιοχή μιάμιση ώρα μετά, όταν σε άλλο συμβάν, στην ίδια περιοχή, λίγες ημέρες αργότερα ήταν το πρώτο πυροσβεστικό όχημα που έφτασε εκεί.
«Ολη η γειτονιά είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας του αδελφού μου», δηλώνει και ξεκαθαρίζει πως η πάγια αίτηση της ίδιας και της οικογένειάς της είναι «η αντικειμενικότητα, η διαφάνεια και η αποκάλυψη όποιας αλήθειας βρίσκεται πίσω από το θάνατό του».
«Δεν θα ηρεμήσω ποτέ αν δεν μάθω το γιατί. Οχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για όλους όσοι -πολίτες ή πυροσβέστες- μπορεί να βρεθούν στη θέση του αδελφού μου και εκείνης της γυναίκας. Αρνούνται να μάθουν από το λάθος τους. Δεν είναι μόνο ανεκπαίδευτοι, αλλά και απαίδευτοι. Αυτή η πυροσβεστική διοικεί και θα διοικεί αν δεν τη σταματήσει κάποιος. Ας είναι ο θάνατος του αδελφού μου τρόπος να προστατευτεί όλος ο υπόλοιπος κόσμος, όχι όμως ευκαιρία κουκουλώματος και ανόδου σε αξιώματα. Είναι σαφές ότι υπάρχουν ευθύνες για το θάνατο του αδελφού μου και υπάρχουν πολύ ψηλά. Ας αποδοθούν σε όλους στο βαθμό που τους αναλογεί», λέει.
«Γιατί ενώ για εκείνη τη γυναίκα υπήρχε ο αδελφός μου, για τον Μάνθο δεν υπήρχε κανείς; Ολοι μου λένε ότι έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν, αλλά δεν έκαναν τίποτα. Κανείς από τους 47 πυροσβέστες δεν αποπειράθηκε να τον φτάσει. Οι γείτονες τούς παρακαλούσαν και εκείνοι αρνιόντουσαν», λέει η Βασιλική Μάντζιου και συνεχίζει: «Σας δηλώνω ότι το σπίτι ήταν άκαυτο (φωτογραφία επάνω), ο Ματθαίος δεν ήταν απανθρακωμένος, δεν παγιδεύτηκε στις φλόγες, δεν έγιναν φοβερές εκρήξεις όπως έλεγαν και δεν ήταν αδύν
Το όνειρο του αδελφού της δεν ήταν να γίνει πυροσβέστης, όταν ήταν μικρό παιδί. «Ηθελε να γίνει πιλότος και είχαμε χαρεί πολύ που δεν έγινε, γιατί δεν θα κινδύνευε. Αλλά τελικά ενώ ήταν εθελοντής πυροσβέστης στο κλιμάκιο της Λάρισας, αποφάσισε να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό της Πυροσβεστικής. Ηξερε τη φύση της δουλειάς του. ''Αδελφή, αν ποτέ πάθω κάτι μην με αφήσεις έτσι'', μου είπε. Τον πρόδωσε μια ηγεσία που ο Μάνθος είχε μάθει να σέβεται και να πιστεύει», εξηγεί.
Το πρωί της Πέμπτης τον είχε δει τελευταία φορά. Τον ρώτησε με ποιους δούλευε, γιατί ένας από τους συναδέλφους του παντρευόταν το Σάββατο και θα πήγαινε και εκείνος στο γάμο. «Μου απάντησε ότι δύο εκ των έξι ήταν δόκιμοι πυροσβέστες, ένας ήταν 5ετούς υποχρέωσης -δεν δικαιούνται δηλαδή να είναι βάρδια- ένας είναι πυροσβέστης ο οποίος αποφοίτησε τον Ιούνιο του 2014 και ήταν το πρώτο του συμβάν, δύο ήταν μόνιμοι οδηγοί και ο αδελφός μου με οκτώ χρόνια πείρας. ''Παρακάλα μόνο να μην γίνει τίποτα'', μου είπε», θυμάται χαρακτηρίζοντας τη βάρδια «φάντασμα».
«Διερευνήστε, κ. πρωθυπουργέ»
Αξιότιμε κ. πρωθυπουργέ, θυμηθείτε το φόρο τιμής που αποτίσατε στο γιο μου, αρχιπυροσβέστη Ματθαίο Μάντζιο. Αναρωτηθήκατε, όμως, πώς έγινε και ένας έμπειρος πυροσβέστης χάθηκε από μια πυρκαγιά σε ένα διώροφο σπίτι που ούτε τα χαρτικά του ή ούτε οι κουρτίνες του κάηκαν; Δεν πιστεύω να βασιστήκατε στον αρχηγό του πυροσβεστικού σώματος, που σας είπε ότι χάθηκε από υπερβάλλοντα ζήλο προς το καθήκον. Αυτός τότε γιατί ζει; Είκοσι πέντε χρόνια στην υπηρεσία, δεν έχει δείξει ποτέ υπερβάλλοντα ζήλο προς το καθήκον; Διερευνήστε λοιπόν και μάθετε το γιατί. Μόνο έτσι θα τιμήσετε το γιο μου. Εάν αντιθέτως ησυχάσατε από τις απαντήσεις που πήρατε, εύχομαι αυτό το μήνυμα να σας κάνει να τον θυμάστε για πάντα. Δεν μπορεί να είστε πρωθυπουργός της χώρας και να πιστεύετε ό,τι σας λένε χωρίς διερεύνηση. Πιστεύω σε εσάς και προσδοκώ μια σύντομη ανταπόκριση.
Με εκτίμηση,
η μητέρα του Ματθαίου
«Διανοήθηκαν να μου πουν για χρήματα και διορισμό»
Οι ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες έκαναν λόγο για δύο νεκρούς -μια γυναίκα και έναν πυροσβέστη- πολύ πριν η Πυροσβεστική Υπηρεσία αναρτήσει στην επίσημη ιστοσελίδα της την είδηση του θανάτου του «33χρονου Μ.Μ.». Περίπου μία ώρα αργότερα, η αδελφή του αρχιπυροσβέστη πληροφορούνταν «όχι από επίσημα χείλη, ούτε καν από τον διοικητή του» πως ο αδελφός της ήταν νεκρός.
«Αδελφή, αν ποτέ πάθω κάτι μην με αφήσεις έτσι», μου είπε. Τον πρόδωσε μια ηγεσία που ο Μάνθος είχε μάθει να σέβεται και να πιστεύει, εξηγεί η αδελφή του αρχιπυροσβέστη Ματθαίου Μάντζιου
Πενήντα μέρες μετά το θάνατο του αδελφού της, κι ενώ η οικογένεια έχει κινηθεί δικαστικά, η Βασιλική Μάντζιου θυμάται τις στιγμές που δεν θα ήθελε ποτέ να είχε ζήσει και δηλώνει πως καλύτερα να είχε πεθάνει ο αδελφός της αβοήθητος στο δρόμο, γιατί δεν θα είχε να αντικρίσει στα μάτια όλους αυτούς που έφταιξαν.
«Είχα μάθει ότι υπάρχει νεκρός πυροσβέστης, το είχα διαβάσει. Δεν ήξερα ότι επρόκειτο για τον αδελφό μου. Οταν χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού μου, δεν ήθελα να το πιστέψω ότι κάποιος με έψαχνε. Ηταν ένας φίλος συνάδελφος του αδελφού μου από άλλο πυροσβεστικό σταθμό, μια κοπελίτσα-ψυχολόγος της αστυνομίας, η οποία έκλαιγε χειρότερα από εμένα, κάνοντάς με να νιώθω τύψεις για το αν συμπεριφέρομαι καλά ή όχι, και ένας πνευμονολόγος, γιατρός της υπηρεσίας», περιγράφει.
«Γιατί ήρθαν σε εμένα και δεν πήγαν στην αρραβωνιαστικιά του αδελφού μου, που τον έψαχνε από τις 12 το βράδυ και της έλεγαν ψέματα πως ήταν σε συμβάν, ενώ εκείνος ήταν δεδομένα νεκρός στο νοσοκομείο εκείνη την ώρα;», ρωτά, αναζητώντας να μάθει γιατί καθυστέρησαν τόσο και δεν ενημέρωσαν τους γονείς τους ως όφειλαν, αλλά επέλεξαν να υποβάλουν εκείνη στη διαδικασία της αναγνώρισης.
«Γράφτηκε πως υπήρξε ψυχολογική υποστήριξη στην οικογένεια. Αυτό δεν συνέβη ποτέ. Οταν πήγα στο νοσοκομείο, δεν ήταν εκεί καμία επίσημη στολή να με περιμένει. Ακόμη δεν έχω καταλάβει για ποιο λόγο μου επέβαλαν να το περάσω όλο αυτό μόνη μου; Τους εκλιπαρούσα να μην κάνω την αναγνώριση. Να πάει πρώτα κάποιος άλλος συγγενής, για να μου πει αν ο Μάνθος είναι απανθρακωμένος. Δεν ήξεραν να μου απαντήσουν καν αν ήταν, αλλά μου το απαγόρευσαν», μας λέει. Αντίθετα, εκείνη τη στιγμή στο νοσοκομείο τής δήλωσαν: «Η Πυροσβεστική σε έναν το λέει», λέγοντας εμμέσως πλην σαφώς πως έκαναν το χρέος τους ανακοινώνοντας στην ίδια το θάνατο του αδελφού της.
Η αδελφή του αρχιπυροσβέστη, μικρότερη σε ηλικία από εκείνον, υποχρεώθηκε να ανακοινώσει στους γονείς τους πως δεν θα έβλεπαν ξανά το άλλο τους παιδί. «Επειδή τους ζήτησα να μην το μάθουν οι γονείς μου μέσω των ΜΜΕ, λόγω προβλημάτων, υγείας, δέχτηκαν να με μεταφέρουν οδικώς στη Λάρισα για να τους ενημερώσω. Είδα τους γονείς μου να γερνάνε μέσα σε ένα λεπτό», περιγράφει.
«Η μητέρα μου στην κηδεία ούτε τη σημαία ήθελε, ούτε το καπέλο, ούτε τη στολή με τα οποία ο Μάνθος έφυγε. Ηθελε να του βάλει τα ρούχα του, γιατί για τη μάνα το παιδί δεν είναι η ιδιότητα που έχει. "Δεν υπάρχουν τιμές για τους ήρωες" -λέει- "η μεγαλύτερη τιμή είναι να είσαι όρθιος"», τονίζει.
«Την επομένη της κηδείας επικοινώνησαν ξανά μαζί μου από την Πυροσβεστική, για να μου πουν για κάποια χρήματα και για το δικαίωμα του διορισμού μου. Διανοήθηκαν να μου πουν τέτοιο πράγμα. Ο υποδιοικητής και διοικητής του αδελφού μου, οι οποίοι όφειλαν να μας ανακοινώσουν το θάνατο του Ματθαίου εμφανίστηκαν μπροστά μου στα σαράντα. Ο πρώτος μού είπε "Ξέρετε εγώ έπρεπε να σας ανακοινώσω το θάνατο, αλλά δεν μ' άφησε η ψυχολόγος"», συμπληρώνει.
«Με εξαίρεση το "ζευγάρι" του αδελφού μου, που ήρθε να εξαγοράσει τις τύψεις του, αλλά όταν τον ρώτησα γιατί τον παράτησε δεν είχε απαντήσεις, ουδείς εμφανίστηκε σε αυτή την οικογένεια. Και σας δηλώνω ότι το σπίτι ήταν άκαυτο, ο Ματθαίος δεν ήταν απανθρακωμένος, δεν παγιδεύτηκε στις φλόγες, δεν έγιναν φοβερές εκρήξεις, όπως έλεγαν, και δεν ήταν αδύνατο να τον φτάσουν», τονίζει.
Πενήντα δύο νεκρούς απαριθμεί το Πυροσβεστικό Σώμα από τον Αύγουστο του 1911 μέχρι σήμερα και η Πυροσβεστική, μας λέει, δεν έχει ούτε καν μηχανισμό ανακοίνωσης ενός θανάτου. «Εγώ ζω, κομματιασμένη, αλλά ζω. Ο αδελφός μου όμως όχι. Ποτέ δεν θα τον αφήσω. Με άφησε πίσω. Του έδωσα την υπόσχεση να τον δικαιώσω», δηλώνει. Και το εννοεί.
